به گزارش عقل و دین آیت الله جوادی آملی می فرماید: علم تجربی در ذات و سرشت خویش جوهر الحادی ندارد چنان که فلسفه علم (فلسفه مضاف) نیز ذاتا منزه از الحاد است. عالم علوم تجربی اگر به خوبی به محدودیت ها و اقتضائات و قلمروز معرفتی تجربه و دانش حسی و تجربی واقف باشد، هرگز به خود اجازه نمی دهد از علوم طبیعی انتظار ارائه جهان بینی و هستی شناسی داشته باشد. پس علم تجربی ذاتا الحادی و ملحد پرور نیست. بلکه این برخی ملحدان هستند که با تجاهل به ضعف ها و محدودیت های علم تجربی از آن دستاویزی برای الحاد و ماده پرستی می سازند.
عبدالله جوادی آملی (۱۳۱۲ش) فیلسوف، فقیه، مفسر قرآن، مدرّس حوزه علمیه قم و از مراجع تقلید شیعه در قرن پانزدهم هجری شمسی است. او از شاگردان آیت الله بروجردی، امام خمینی و علامه طباطبایی بوده و حدود شصت سال در حوزه‌های علمیه قم و تهران، علومی چون فلسفه، عرفان، فقه و تفسیر را تدریس کرده است. وی کتاب‌های بسیاری نوشته که تفسیر تسنیم و رحیق مختوم (شرح اسفار اربعه) از جمله آنها است.
علامه طباطبایی می فرماید: از طریق آزمایشگاه های علوم تجربی می توانیم خون و ادرار را مورد آزمون قرار دهیم و بیماری فرد را بشناسیم ولی ناهنجاری های روحی قابل این گونه آزمون نمی باشد. اصول و قواعد فلسفه و منطق نیز از عهده علوم طبیعی خارج است.
علامه طباطبایی، حکیمی الهی، مفسر قرآن، اسلام شناس و فقیهی بزرگ و دانشمندی آگاه بود که اندوخته‌های فراوانی در زمینه فلسفه شرق و فلسفه غرب داشت. او در علومی چون: ادبیات، کلام، نجوم، هیئت و ریاضیات سرآمد بود. آثار علمی او در زمینه‌های مختلف، هر کدام گواه صادقی بر احاطه و عظمت مقام علمی وی است.